ساعت هوشمند رایانه ای است که روی مچ بسته می شود، یک دستگاه دیجیتال بی سیم که ممکن است دارای قابلیت های تلفن همراه ، پخش کننده موسیقی قابل حمل یا دستیار دیجیتال شخصی باشد.
اولین ساعت هوشمند لینوکس واچ بود و بعد از آن ساعت imilab w12 بود که در سال 1998 توسط استیو مان توسعه یافت و در 7 فوریه 2000 ارائه شد.
سیکو Ruputer را در ژاپن راه اندازی کرد – این یک کامپیوتر ساعت مچی بود و یک پردازنده 3.6 مگاهرتز داشت.
در سال 1999، سامسونگ اولین گوشی ساعت دنیا را روانه بازار کرد. SPH-WP10 نامگذاری شد.
دارای بلندگو و میکروفون داخلی، آنتن بیرون زده و صفحه LCD تک رنگ و 90 دقیقه مکالمه بود. IBM نمونه اولیه یک ساعت مچی را ساخت که دارای لینوکس بودسیستم عامل.
نسخه اول 6 ساعت عمر باتری داشت و در نسخه پیشرفته تر آن به 12 افزایش یافت. توسط IBM با شتابسنج، مکانیزم ارتعاشی و حسگر اثر انگشت بهبود یافته است.
IBM برای ایجاد WatchPad به شرکت Citizen Watch پیوست. این صفحه نمایش لمسی تک رنگ 320×240 QVGA و نسخه 2.4 لینوکس را اجرا می کرد. نرم افزار تقویم، بلوتوث، 8 مگابایت رم و 16 مگابایت حافظه فلش را نمایش می داد
برای دانشجویان و بازرگانان با قیمتی در حدود 399 دلار هدف قرار گرفت. Fossil Wrist PDA را منتشر کرد، ساعتی با سیستم عامل Palm OS و حاوی 8 مگابایت رم و 4 مگابایت حافظه فلش و دارای قلم یکپارچه و وضوح 160×160 بود.
به دلیل وزن 108 گرمی مورد انتقاد قرار گرفت و در سال 2005 تولید آن متوقف شد.
در اوایل سال 2004، مایکروسافت ساعت هوشمند SPOT را عرضه کرد.
این شرکت کار خود را با قهوه سازها، ایستگاه های هواشناسی و ساعت ها با فناوری SPOT نشان داد.
این ساعت هوشمند دارای اطلاعاتی مانند آب و هوا، اخبار، سهام و امتیازات ورزشی بود که از طریق امواج FM منتقل می شد. مشتریان برای استفاده از آن باید یک اشتراک خریداری می کردند.
سونی اریکسون Sony Ericsson LiveView را راهاندازی کرد، یک دستگاه ساعت پوشیدنی که یک نمایشگر خارجی BT برای یک تلفن هوشمند اندرویدی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.